Het einde van het jaar nadert met rasse schreden en dat betekent meteen dat u opnieuw onder de eindejaarlijstjes wordt bedolven. Wij beloven u er niet mee te terroriseren, maar kunnen het niet laten om nog even in de pen te kruipen.
Wij hopen van harte dat 2022 op persoonlijk vlak voor ieder van jullie een jaar van vreugde en voldoening was. Op maatschappelijk vlak daarentegen zal 2022 niet meteen een gouden medaille verdienen. Centrale punt was de terugkeer van het geopolitieke risico in de markten en we hopen van harte dat analisten en fondsbeheerders hier in de toekomst meer aandacht aan besteden. Geopolitiek wordt te vaak weggemoffeld ten voordele van de harde economische cijfers, maar het één beïnvloedt duidelijk het ander. Dat heeft de brutale invasie van Rusland in Oekraïne jammerlijk geïllustreerd. Zonder deze oorlog lag de risicopremie die aandelen nu toegemeten krijgen een pak lager. Naast de ongeziene imagoschade voor Rusland, die waarschijnlijk jarenlang een paria zal blijven op het internationale theater, is vooral Europa het slachtoffer. Niet enkel omwille van het recente Qatargate -waarbij we hopen dat het moraliserende middelvingertje niet zo snel meer zal opgestoken worden- maar vooral omdat ze zich als speelbal van andere mogendheden laat gebruiken. Onze afhankelijkheid aan Russische olie en gas, verhinderde een unisono antwoord op deze geopolitieke agressie. Onze inflatie zal dan ook een moeilijker te ontwarren knoop zijn dan die van onze buren over de grote plas.
Het was eveneens het jaar van de centrale banken en die toonden pijnlijk aan dat ze steevast achter de feit holden. Was inflatie voor de ECB aanvankelijk een tijdelijk probleempje, dan schoot men geleidelijk in een kramp bij het zien van de Amerikaanse voortvarendheid om het monster te temmen. De oorlog in het oosten was een duidelijke katalysator die de koopkrachtdaling deed versnellen. Energieprijzen stegen tot irrationele hoogtes en dwongen verschillende armlastige Europese overheden om hun begroting verder uit te hollen.
Resultaat was het schoolvoorbeeld van een salamicrash op de markten. Niet enkel voor aandelen, maar ook voor obligaties. TINA werd vaarwel gekust, want voor het eerst sinds jaren zullen obligaties in de toekomst een grotere rol dan schokdemper in gemengde fondsen toegemeten krijgen. Waarschijnlijk keren we nooit meer terug naar het tijdperk van overvloedige liquiditeiten. De zwangere balansen van de centrale banken zijn intussen gestart met een detoxkuur. De markt is bezig zijn liquiditeitsverslaving te overwinnen, maar zoals bij elke afhankelijkheid verloopt dit met horten en stoten.
De voorspellingen voor 2023 lopen als een metronoom uit elkaar: wij gaan uit van een matige recessie in de VS en een sterkere in Europa. Markten anticiperen en wanneer de inflatie verder blijft dalen, kunnen we geleidelijk aan structureel beginnen stijgen. Sectoren die midscheeps werden getroffen door de rentestijging zullen het snelst recupereren. We denken hierbij aan de technologie- en vastgoedsector.
Maar zoals u weet zijn voorspellingen altijd risicovol. Wat we wel weten is het volgende: dalende markten zijn op middellange termijn altijd een koopkans. Hoe lager u instapt, hoe meer toekomstige winst u inbouwt. Samen met wat geduld zal het zeker lonen.
Wij wensen u zalige eindejaarsfeesten en zien u graag volgend jaar terug.

Matthias Vandezande.

 

 

 

 

 

 

Wij helpen je graag verder

Neem vandaag nog contact met ons op.